ပံုရိပ္ (IMAGE)
Posted by zawye
- ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ကတိမ္ေတြကိုေငးၿပီး အေတြးစိတ္ကူးနဲ႔ၾကည္ႏူးခဲ႔ဖူးတယ္။
- အာကာဆိုတဲ႔ေကာင္းကင္ကိုၾကည္႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ခြန္အားေတြေမြးခဲ႔ဖူးတယ္။
- အခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ စိတ္ညစ္ရင္ တိမ္ကိုၾကည္႔တယ္..ေပါ႔ပါးေအာင္လို႕။
- ရႈပ္ေထြးရင္ေကာင္းကင္ကိုၾကည္႔တယ္……ေအးခ်မ္းေအာင္လို႔။
- တိမ္..အာကာ….ကကၽြန္ေတာ္႔ကိုေပါ႔ပါးၾကည္လင္ေစၿပီး တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေအာင္ဖန္တီးေပးတယ္ ..ကၽြန္ေတာ္လိုပဲလူအားလံုးကိုေအးခ်မ္းေစခ်င္တယ္..
- တစ္ခုေတာ႔ရွိတယ္ေပါ႔…..တစ္ခါတစ္ေလ…တိမ္ဟာေမွာင္တတ္သလို..အာကာဟာလည္းမိုက္္တတ္ တယ္ဗ်ာ….
- ဘယ္လိုပဲေမွာင္ေမွာင္ဘယ္လိုပဲမိုက္မိုက္တိမ္နဲ႔အာကာဟာအၿမဲတြဲလ်က္ေပါ႔…ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း တိမ္အာကာလိုအခိုက္အတန္႔ေမွာင္တတ္ေပမယ္႔ ပင္ကိုအၿဖဴဓာတ္ေလးကေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔မကြာ ဒြန္တြဲေနမွာပါ…
ငယ္ငယ္ကေက်ာင္းသြားရင္အေမ႔စက္ဘီးေနာက္ကလိုက္စီးရင္းကၽြန္ေတာ္မသိတဲ႔ေမးခြန္းေတြအၿမဲေမးတတ္ ခဲ႔တဲ႔ကၽြန္ေတာ္ဟာတစ္ေန႔ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္အေရးပါတဲ႔ေမးခြန္းတစ္ခုအမွတ္မထင္ေမးၿဖစ္ခဲ႔တယ္….အေမ ..တိမ္ေတြဟာဘာေၾကာင္႔ၿဖဴၿပီး…ဘာေၾကာင္႔ေရြ႕ေနတာလဲ……ၿပီးေတာ႔ဘယ္ေတာ႔မွၿငိမ္ၿငိမ္လဲမေနဘူးေနာ္ ..လွလဲအရမ္းလွတာပဲလို႔ေၿပာခဲ႔ဖူးတယ္။အေမၿပန္ေၿဖခဲ႔ဖူးတဲ႔စကားေလးေတြကအရမ္းပညာသားပါသလိုို လွပၿပီးအရမ္းလည္းရိုးရွင္းတယ္…….သားတဲ႔……တိမ္ဟာေသးငယ္ၿပီးပံုမွန္ၾကည္႔ရင္ေတာ႔ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး…. ဒါေပမယ္႔အေတြးမ်က္လံုးဥာဏ္အသိနဲ႔ၾကည္႔ရင္ေတာ႔တိမ္ဟာေပါ႔ပါးသေယာင္နဲ႔နက္ရႈိင္းတယ္။သူ႔မွာစည္း လံုးမႈခိုင္မာမႈေအးခ်မ္းမႈေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္….ေပါ႔ပါးၾကည္လင္ၿပီး လြတ္လပ္ တဲ႔ သေဘာေတြ၊ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႕မႈဟန္နဲ႔ၾကံ႕ခိုင္မႈေတြအၿပည္႔ရွိတယ္။ဒါေၾကာင္႔သားလည္းတိမ္လိုက်င္႔ၿပီးအာကာဆိုတဲ႔ေကာင္းကင္ ္လိုေနႏိုင္ေအာင္ၾကိဳး စားလို႔အေမကေၿပာခဲ႔တယ္။
အာကာအေမက အာကာလိုက်င္႔ လို႔ေၿပာေတာ႔……ကၽြန္ေတာ္ကအာကာဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ထပ္ေမးခဲ႔ ၿပန္တယ္… အာကာဆိုတာလူသားေတြအားလံုးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တဲ႔ ဗ်ာ။ အာကာ က အဆံုးအစမရွိတဲ႔ ဒီေလာကၾကီး ကို လႊမ္းမိုးထား တယ္… သူ႔ ရဲ႕ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္…ရုန္းကန္ေန ၾကတယ္၊ ေအာင္ၿမင္မႈ ေတြဆုပ္ကိုင္ထား ႏိုင္ၾကတယ္။ဆံုးရႈံးမႈေတြကိုၾကံ႕ၾကံ႕ခံၾကရင္းအာကာကိုေမာ႔ ၾကည္႔ ၿပီး ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြထားႏိုင္ၾကတယ္…အာကာကေတာ႔သူ႔ရဲ႕ေအာက္မွာေနမင္းၾကီးဘယ္ေလာက္ပူၿပင္းပါေစ၊ မိ္ုးေတြဘယ္ေလာက္ အံု႔မႈိင္းေနပါေစ အားလံုးၿပီးဆံုးသြားရင္ေတာ႔အာကာကပံုမွန္ၾကည္လင္ဆဲပဲ….အာ ကာမွာေလာက သဘာ၀တရားရဲ႕ လွည္႔ပတ္ မႈေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား သူ႔ ရဲ႕ပင္ကိုၾကံ့ခိုင္မႈေတြက မေပ်ာက္ပ်က္သြားဘူး….ထိုစဥ္ကကၽြန္ေတာ္ အာကာကိုၾကည္႔လို႔ သေဘာက်ခဲ႕ဘူးတယ္… မာယာေတြ၊ ပရိယာယ္ ေတြ ေအာက္ကေလးစားဖြယ္ရာ သူရဲေကာင္းၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ေပါ႔ဗ်ာ..
(၆) ႏွစ္အရြယ္ကၽြန္ေတာ္႔အိမ္မက္
မူလတန္းမွာလက္သမားေလးေမာင္နီကို ကၽြန္ေတာ္သင္ခဲ႕ရစဥ္က အာကာေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းမယ္႔ ေလယာဥ္ပိုင္းေလာ႔ၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔မိတယ္။ အပင္ေပၚခဏခဏတက္ၿပီး ၿပန္ၿပန္ခုန္ခ်ရတဲ႔ ကစားနည္းဆိုကၽြန္ေတာ္႔ အသည္းစြဲပါပဲ ။ စာက်က္ရင္ သစ္ပင္အၿမင္႔ေပၚတက္က်က္လို႔ေလတိုက္လို႔ သစ္ကိုင္းလႈပ္တဲ႔ အရသာကို ႏွစ္ၿခဳိက္ခဲ႔မိတာလည္းမေမ႔ႏိုင္စရာပါ။ဒီလိုနဲ႔ေႏြေက်ာင္းပိတ္ေတာ႔အဖြားတို႔ရွိတဲ႔ရြာကုိအလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ ၿဖစ္တယ္။ရြာရဲ႕နာမည္ကၿမန္မာ႔သမိုင္းမွာထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ေကာင္းတံုဆိုတဲ႔ရြာေလးပါပဲ….။ရြာေလးဟာဧရာ၀တီၿမစ္ ဒုတိယၿမစ္က်ဥ္းရဲ႕အထက္နားၿမစ္ကမ္းေဘးမွာတည္ရွိပါတယ္….။လည္လို႔ပတ္လို႔တစ္ပတ္ေလာက္အရွိမွာ ေသာင္းက်န္းသူေတြရြာထဲ၀င္ပစ္ၾကတာ တစ္ရြာလံုးနီးပါး ဒဏ္ရာေတြ ရၾကတယ္ဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္႔ အကို၊ အေဒၚ၊ နဲ႔ ညီေလး တို႔လဲက်ည္ဆန္ထိလို႔ ၿမိဳ႔ေဆးရံုကိုပို႔လိုက္ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္းက ေလးဆိုေတာ႔ ေဆးရံုကိုအၿမဲလိုလုိ လူၾကီးေတြနဲ႔လုိက
သြားၿဖစ္ပါတယ္။ အဲံဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဒုတိယအိိမ္မက္အၿဖစ္ ဂ်ဴတီကုတ္အၿဖဴေရာင္နဲ႔ဆရာ၀န္ေလး ေတြကိုၿမင္ရေတာ႔ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ဆရာ၀န္ကယ္တင္ရွင္ၾကီးအၿဖစ္ေမွ်ာ္လင္႔မိခဲ႔ၿပန္တယ္….ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္း မယ္႔ေလယာဥ္ဆိုတာကို ေမ႔သလိုၿဖစ္သြားခဲ႔ပါ တယ္။
အေရာင္စံုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ဒီလိုနဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ကာလာေတြအေရာင္ေတြၾကားမွာၾကီးၿပင္းရင္းစာေရးဆရာ၊အင္ဂ်င္နီယာ၊
စီးပြားေရးပညာရွင္၊ေက်ာင္းဆရာ၊ရွင္ရဟန္းနဲ႔စစ္ဗိုလ္ဆိုတာေတြကကၽြန္ေတာ္႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္သက္တန္႔ေတြ
ြၿဖစ္ခဲ႔ဘူးပါတယ္။စာေတြအမ်ားၾကီးဖတ္ၿပီးေလာကၾကီးကိုယထာဘူတၾကည္႔သလုိနဲ႔ သေရာ္ခဲ႕မိတာေတြ လည္းၿဖစ္ပ်က္လို႔ေနခဲ႔ပါသည္။ ရဲရင္႔ၿခင္း၊ ေၾကာက္ရြ႕ံၿခင္း၊ ေအာင္ၿမင္ၿခင္း၊ ရႈံးနိမ္႔ၿခင္း၊ ေပ်ာ္ရြင္ၿခင္း၊၀မ္းနည္းၿခင္းကစလို႔ခ်စ္ၿခင္း၊မုန္းၿခင္းအစြန္းႏွစ္ပါးကုိဖက္တြယ္ေပ်ာ္ေမြ႔ရင္းေရာင္စံုေတြၾကား မွာရွင္သန္ေနခဲ႔မိတာယေန႔တိုင္ပင္..။မပီၿပင္တဲ႔အိမ္မက္ေတြၾကားလမ္းေလွ်ာက္ရင္းလက္ေတြ႔တစ္ခုကို တည္ေထာင္မိလ်က္သားၿဖစ္ေနပါတယ္။က်င္လည္ပတ္သက္ေနတဲ႔လက္ေတြ႕ဆိုတာၾကီးကို
ဆန္းဆစ္မိသည္႔ခဏမွာေတာ႔ကုိယ္႕ကိုယ္ကိုမမွတ္မိႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ေဆးေရာင္စံုပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၿဖစ္မွန္းမ သိၿဖစ္ေနခဲ႔မိေပၿပီ။….
စုတ္ခ်က္ၾကမ္းႏွင္႔ခဲဖ်က္
မိမိရဲ႕အလုပ္ဟူေသာ စုတ္တံခ်က္မ်ားေအာက္မွာ ဘ၀ဆိုေသာပန္းခ်ီကားၾကီးကို ပံုေဖာ္အသက္သြင္းရင္ ပံုစံတစ္ခုေအာက္သို႔စနစ္တက်အသက္သြင္းမိေနတတ္ပါသည္…။တခါတရံေရးဆြဲေနမိေသာစုတ္တံခ်က္မ်ား ေအာက္မွပင္ကိုအၿဖဴေရာင္ပိတ္ကားစေလးမ်ားအားေပ်ာ္ရြင္စြာအေရာင္ဆိုးလုိက္..လူးလြန္႔မိလုိက္ၿဖင္႔ပင္. .စုတ္ခ်က္ၾကမ္းႏွင္႔ေရးဆြဲမိေသာပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္ေနရွာေတာ႔သည္။..နီးလြန္းလ်င္မၿမင္ ္ေ၀းလြန္းေသာ္၀ါးဆိုသလုိပင္အနီးအေ၀းအတုိင္းအဆမွားၿဖင္႔စခန္းသြားလာခဲ႔သည္မွာၿဖတ္သန္းလာေသာ အရြယ္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုေရာက္မွသာလ်င္ကၽြန္ေတာ္႔ပန္းခ်ီကားအၿမင္မွားေနမွန္းသိရွိခဲ႔မိဧ။္။အသိတည္း ဟူေသာပဲ႕ကိုင္ရွင္ကခုမွခဲဖ်က္ရွာေကာင္းတုန္းပင္..။ဖ်က္လိုက္ၿပင္လုိက္မွပင္ကာလာအေ၇ာင္စံုသံုးသည္႔ စုတ္တံခ်က္မ်ားက ပိုပိုသံုးေနမိသည္လားဟူ၍ပိတ္ၿဖဴစ က စကားဆိုေနတတ္ၿပန္သည္။
စိတ္ႏွင္႔အသိ
တိမ္ႏွင္႔ အာကာကဲ႔သို႔ ကၽြန္ေတာ႔္စိတ္ႏွင္႔ အသိမွာ တြဲလ်က္ရွိမေနတတ္သည္မွာ အေတာ္ၾကာခဲ႔ေပမည္….။စိတ္ကအားအင္ႏွင္႔ေရြ႕လ်ားေသာတစ္ခဏ၊အသိဥာဏ္ၿဖင္႔ၿပန္လည္ထိန္းညွိရ သည္မွာပင္ပန္းလြန္းလွပါဧ။္။..ကၽြန္ေတာ္ေလးစားအားက်မိေသာအစ္ကုိတစ္ဦးမွတစ္ခါတစ္ခါစိတ္ကိုၾကည္႔ ေနတာမ်ားရင္လည္းအသိေတြလြတ္သြားတတ္တဲ႔….မွန္ေပဧ။္။အသိကုိေရွ႔တန္းတင္လြန္းရင္လည္းအစြန္းမလြတ္္ ဟုေၿပာပါသည္..။ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္၀ယ္မၾကာမၾကာၿဖစ္တတ္ေသာသေဘာပင္..။ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးလြန္းေသာ၊ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြမ်ားလြန္းေသာမၿပည္႔စံုအဆင္မေၿပသည္႕တစ္ခဏ၌ေအာင္ၿမင္မႈႏွင႔္အတူေအာင္ၿမင္ၿခင္းဟူ ူေသာစိတ္ဓာတ္တရားတို႔အားေၿမၿမဳပ္ပစ္ခ်င္ခဲ႔မိသည႔္အသိမွာအၾကိမ္ၾကိမ္ဆိုသလိုေအာင္ၿမင္မႈဟူေသာေရခ်ဴိ ကိုတရႈိက္မက္မက္ေသာက္ခ်င္ခဲ႔ေသာစိတ္ဓာတ္အရသာကလည္းအဖန္ဖန္ဟုဆိုရေပမည္။သတ္မွတ္ခ်က္တည္း ဟူေသာအခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္းပညာႏွင္႔ပတ္သက္ေသာသင္ခန္းစာတစ္ခ်ိဳ႕ကကၽြန္ေတာ္႔အားေသခ်ာသည္ ကေအာက္သို႔ဆြဲမခ်သြားခဲ႔ပါ။ဂုဏ္မာနႏွင္႔သိကၡာတည္းဟူေသာသင္ခန္းစာအခ်ိဳ႕ကလည္းအခ်ိန္ကာလတစ္ခု အတြင္းဇီးရိုး(သုည)ေအာက္သို႔ေတာ႔မေရာက္သည္၏မွာေသခ်ာေပသည္….။ႏွလံုးသားႏွင္႔ပတ္သက္၍မူကား ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္ႏႈိက္ကိုကမေ၀ခြဲႏိုင္ေပ။ဖန္တီးလာေသာကံၾကမၼာႏွင္႔အ ေၾကာင္းတရားတို႔တိုက္ ဆိုင္လာေသာခဏ တြင္မူကား ေရာေထြးယွက္သြယ္မႈအမွ်င္တန္းမ်ားက ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္အဟုန္ အားၾကီးစြာေသာ ေၿပာင္းလဲမႈကိုၿဖစ္ေပၚေစေလသည္…။
မၿပတ္သားၿခင္းႏွင္႔အတူအမွတ္မွားၿခင္းမ်ားကလည္း၀င္၀င္လာတတ္ေပရာနာက်င္ေသာစိတ္ႏွလံုးမွအေရာင္ ္ၿပန္ၿပီး ရြင္ၿပံဳးၿပရသည္ကအၾကိမ္ၾကိမ္ပင္။ၿပသနာအခ်ိဳ႕ႏွင္႔ အတူ ႏွလံုးသားမွ စစ္ခင္းေၿဖရွင္းရဖန္မ်ား လာေသာအခါစုတ္ခ်က္ၾကမ္းေသာပန္းခ်ီကားေအာက္ကပိတ္ၿဖဴဘ၀ေလးကိုပင္ခင္တြယ္လာရသည္႕ ဆႏၵတို႔ၿဖစ္ေပၚလာေစပါသည္။တခါတရံအေကာင္းရႈၿမင္ေနရသည္႕စိတ္ႏွလံုးကိုမွမေပ်ာ္ပုိက္စက္ဆုပ္ ဖြယ္ၿမင္မိေနတတ္ၿပန္ရာေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပင္…။တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့ေလာကၾကီးမွာအျဖဴႏွင့္အမည္း၊ အေကာင္းႏွင့္အဆုိး၊အမွန္ႏွင့္အမွား၊ဆုိတာမ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းျဖင့္ဟိုဘက္သည္ဘက္ျခားနားထားလုိ႕မရစ ေကာင္းေပ။
သေဘာထားၾကီးလိုက္တာဆိုတဲ႔အံ႔ၾသမႈ၊ေက်းဇူးတင္မူကေလးရဖို႔အတြက္ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ႔ အရင္းအနွီးေတြကေတာ႔မတန္တဆၿဖစ္လြန္းသည္ဟုကၽြန္ေတာ္တစ္ဘက္သတ္စြပ္စြဲခ်င္မိပါသည္….။ မလိုသူေတြရဲ႔ အၾကည့္မွာ အျပစ္႐ွာတဲ့ အန႔ံခံ ကရိယာေတြ ပါတတ္ကာ၊ ကဲ့ရဲ႔ခ်င္သူေတြရဲ႔ အၾကည့္မွာ မနာလိုအမုန္းတရားေတြပါတတ္ပါတယ္။အတၱႀကီးသူေတြရဲ႔အၾကည့္မွာၿပိဳင္ဘက္အညိႇဳးေတြပါတတ္ၿပီးမာန္ ေထာင္ေမာက္မာသူေတြရဲ႔အၾကည့္မွာအထင္ေသးေစာ္ကားစိတ္ေတြေပက်ံေနတတ္ပါတယ္။အဲဒီလိုၾကည့္ တတ္သူေတြသတိထားစဥ္းစားမိဖို႔လိုတာကေတာ့ကိုယ္လွမ္းၾကည့္မိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ
'လူသားပုထုဇဥ္'ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုပါ။
ရုန္းကန္ေလွာ္ခပ္ေနရေသာကၽြန္ေတာ႔စိတ္ႏွင္႔အသိတို႔ၾကားရန္ေစာင္မႈေလးမ်ားမၾကာမၾကာဆိုသလိုပင္ ္ၿဖစ္တတ္ၿပန္ေသးရာအသိႏွင္႔စိတ္တို႔ၾကားကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးသြင္းမိသည္႔စကားစုမွာခ်စ္ေသာမ်က္စိၿဖင္႔ၾကည္႔ပါ ကအရာရာလွပေနတတ္ေပသည္ဟူ၍ပင္။ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀တစ္ခဏ၌ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ၊တမ္းတျခင္းေတြ၊ လြမ္းေမာျခင္းေတြမကုန္ဆံုးမခ်င္းပူေလာင္ျခင္းေတြကိုပင္လ်င္အေရာင္တင္မယ္ဆုိရင္ၿဖင္႔ေသာကေတ ြေမာဟေတြေဒါသေတြသာတမ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳးမရိုးေအာင္ပြားေနရေပဦးမည္ပင္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘ၀ပန္းခ်ီပံုရိပ္ အတြက္ေက်နပ္လြန္းလွဖြယ္ရာေသာပံုရိပ္မွန္မ်ားေမြးဖြားႏိုင္ေစရန္ေကာင္းမြန္ေသာစိတ္ဓာတ္ႏွလံုး မွန္ကန္ေသာအသိဥာဏ္ပညာၿဖင္႔မိမိၾကိဳက္ေသာစုတ္ခ်က္လုပ္ရပ္မ်ားၿဖင္႔ဖန္တီးကာ မိမိကုိယ္ႏႈိက္ႏွစ္ၿခိဳက္ေက်နပ္တတ္ေစရန္ၾကိဳးစားရေပဦးမည္ဟု…….
