ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာၿပင္တြင္ ဒီေရတက္ခ်ိန္ လႈိင္းလံုးၾကီးမ်ား သံစံုၿမည္ေအာ္ လ်က္တလိမ္႔လိမ္႔ တ၀ုန္း၀ုန္းတက္လာ ၿပန္ရာ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ထက္သို႔ လႈိင္းလံုးမ်ားေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္… သို႔ၿဖင္႔ လႈိင္းေရမ်ား ၿပန္က်သြားၿပန္ရာ ေရမ်က္ႏွာၿပင္မွ ေရမ်ားေလ်ာ႔ဆင္းမသြား ပံုမွန္လႈိင္းငယ္အၿဖစ္ ပင္တင္္က်န္လ်က္…..

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ပင္လယ္ၿပင္အားၿဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔စဥ္က ေတြးခဲ႔မိေသာ အေတြးေလးပင္…. လတ္ဆပ္ေသာေလႏွင္႔အတူ တက္လုိက္က်လုိက္ၿဖစ္ေနေသာ လႈိင္းတို႔အၾကား အလိုက္သင္႔ရွိေနေသာ ေရမ်က္ႏွာၿပင္ကုိ ၾကည္႔ရၿမင္ရ ေတြ႔ရ သည္မွာ စိတ္ႏွလံုး ခ်မ္းေၿမ႔ဖြယ္ပင္…. ထု႔ိအတူပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿဖတ္သန္းရေသာ အခိ်ဳးအေကြ႕မ်ား၀ယ္ အတက္အက်မ်ားႏွင္႔ ရင္ဆို္င္ခဲ႔ရစဥ္က မေမ႔ႏုိင္စရာ တုန္လႈပ္ဖြယ္ရာမ်ားႏွင္႔လည္း ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔မိၾကမည္ထင္ေပသည္။ ေလာကဓံမုန္တိုင္းကလဲ တြန္းတြန္းပို႔တတ္ၿပန္ဧ။္။ ပံုမွန္ေတြ႕ ဆံုၾကံဳကြဲ မ်ား အၿပင္ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ထင္ရွားမထင္ရွား စေသာ အပိုဆုမ်ားလည္း မၾကာမၾကာေပးပို႔တတ္ၿပန္။ တခိ်ဳ႕က အသက္အရြယ္အပိုင္းအၿခားအေလွ်ာက္ စိတ္ဓာတ္ တက္က် နိမ္႔ၿမင္႔ၿဖစ္တတ္သည္။ လူတုိင္းတြင္ အားငယ္ၿခင္း၊ စိတ္ဓာတ္က်ၿခင္းမ်ား အထိုက္အေလ်ာက္ၿဖစ္ဖူးတတ္ၾကဧ။္။ လူဟူသည္မွာ တစ္ေယာက္တည္း မရပ္တည္ႏိုင္ေသာ သက္ရွိတစ္မ်ိဳးပင္…..။ မ်ိဳးရိုးဗီဇ အရေသာ္လည္းေကာင္း စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပတ္၀န္းက်င္လြမ္းမိုးမႈ အရေသာ္လည္းေကာင္း ၿဖစ္ေပၚလာေသာ ရိုက္ခပ္မႈအရ စိတ္အတက္အက် သာကြာပါသည္….။ ပံုစံအသြင္အားၿဖင္႔မ တည္ရွိေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားသည္ အလြန္အထူး ဂရုၿပဳအပ္ေပသည္။ အားငယ္ၿခင္း၊ စိတ္ဓာတ္က်ၿခင္း မ်ားၿဖစ္ေပၚၿခင္းမွာ လူ႔ဘ၀တြင္သဘာ၀တစ္ရပ္ပင္။ သို႔ေသာ္ သဘာ၀မက်ေသာ အခ်က္မ်ားအား ေနာက္ဆက္တြဲအၿဖစ္ေတြ႕ၿမင္ေနရၿခင္းပင္။

မိမိကိုယ္တုိင္က စိတ္ဓာတ္မၾကာခဏက်ေလ႔ ရွိရာမွ လမ္းမွားသုိ႔မၾကာမၾကာ ေရာက္ ေရာက္သြားတတ္ၿပန္ရာ ပံုမွန္အေၿခအေနသို႔ ေရာက္ေစရန္ မနည္းၿပန္လည္ေဆာက္တည္ယူ ရေပသည္။ ဤသည္မွာလည္းသဘာ၀က်ေပသည္။ အဓိကက်သည္မွာ ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ၿဖစ္သင္႔တာကုိခြဲၿခားႏိုင္မည္။ ၿဖစ္ခ်င္တာေရာၿဖစ္သင္႔တာကိုပါ ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရမည္ၿဖစ္ေပရာ ၿဖစ္ခ်င္သေလာက္ေတာ႔ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္…။ ၿဖစ္ေၿမာက္ေအာင္ၿမင္ ေေအာင္ေတာ႔ လုပ္ရမွာၿဖစ္သလို ၿဖစ္ၿခင္းမၿဖစ္ၿခင္းသည္ ကိုယ္ႏွင္႔ တိုက္ရုိက္မသက္ဆုိင္ေပ။ ကိုယ္႔အပိုင္းကိုယ္႔တာ၀န္ ေက်ေအာင္ လုပ္ေနမည္ဆိုပါက စိတ္ဓာတ္က်ၿခင္းႏွင္႔ ကင္းေ၀းမည္ပင္။ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ၿပင္ပမွရေသာ result ကို ပိုၿပီးခံုမင္မက္ေမာပါသည္။ အမွန္က မိမိကုိယ္ကုိ ၾကည္ညိဳႏိုင္ေသာ ေက်နပ္အားရႏုိင္ေသာ သူမ်ားအၿဖစ္ရပ္ တည္ရန္သာ အေရးၾကီးပါသည္။

ဘ၀တစ္ခုရလာတာဟာ ရပ္တည္ႏိုင္ဖုိ႔တင္မဟုတ္ပါဘူး၊ လႈပ္ရွားရုန္းကန္၊ ေလွာ္ခပ္ေနမွ ဘ၀သရုပ္ ပီၿပင္မည္ပင္။ ေရာက္ေနတဲ႔အေၿခအေနကို ေတာ္သလို ေလွာ္ခတ္ႏိုင္မွေတာ္ကာ က်မည္ပင္။ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ငယ္ေလးမ်ား ကဲ႔သို႔ စိတ္ဓာတ္မွာ အတက္အက်ၾကမ္းလွေပသည္။ ဤေနရာ၌ လူအမ်ားစုမွာ ေအာင္ၿမင္ၿခင္း ရႈံးန္ိမ္႔ၿခင္း မွစိတ္ဓာတ္အတက္ အက်ရွိတတ္သည္ဟု သတ္မွတ္ေနၾကရာ....။ မွန္သင္႔သေလာက္မွန္ေပသည္ဟု ေၿပာရမည္ပင္။ အထက္တြင္ဆိုခဲ႔ၿပီး သလိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဧ။္ ဘ၀ရုန္းကန္ေလွ်ာက္လွမ္းမႈတြင္ အားေပးေဖာ္မ်ားလိုအပ္ေပသည္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ခ်စ္သူခင္သူ မ်ားမွ မိမိတက္လွမ္းကိုမ်ားစြာ တြန္းပို႔ႏိုင္သလို က်လမ္းသို႔လည္း ၿမန္းေစႏိုင္ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစကာမူ အေပါင္းအသင္းမရွိ တစ္ကိုယ္တည္းေနေသာ သူမ်ားတြင္ စိတ္က်ပိုၿမန္တတ္ပါသည္။ ဤသို႔မၿဖစ္ေစႏိုင္ရန္ အၿပစ္ကင္းတဲ႔ ၀ါသနာမ်ားမ်ားရွိဖို႔လိုပါသည္။ ၀ါသနာနည္းတဲ႔ သူဟာတခါတေလ ဘာမွစိတ္၀င္စားစရာ မရွိသလိုၿဖစ္ေတာ႔ depression ၿဖစ္တတ္ပါသည္။ေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီးေတာ႔ အၿပစ္ကင္းတဲ႔ ၀ါသနာမ်ားမ်ားရွိရင္ ဟိုဟာေလးလုပ္လိုက္ေပ်ာ္လုိက္ ဒီဟာေလးလုပ္လုိက္ေပ်ာ္လုိက္ ႏွင္႔ depression ေလ်ာ႔နည္းေစႏိုင္ပါသည္။

တခါတေလ စိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြမႈေလးမ်ားသည္လည္း တစ္ရက္အတြင္း မၾကာခဏေပၚေပါက္ သကဲ႔သို႔ စိတ္ဓာတ္က်စရာမ်ားသည္လည္း ေပၚေပၚလာတတ္ပါသည္။ ဂရုၿပဳဆန္းစစ္ၾကည္႔ပါက တစ္ဦး တည္းေနရခ်ိန္မ်ားတြင္ ပုိ၍ၿဖစ္တတ္ပါသည္။ မေက်နပ္စိတ္၊ သိမ္ငယ္စိတ္၊ လိုခ်င္မႈေလာဘစိတ္မ်ားမွ ၿဖစ္ေပၚ လာတတ္ေသာေၾကာင္႔ အထူးဆင္ၿခင္ႏိုင္ေစရန္လုိအပ္ေပသည္။ ေန႔ၿပီးလွ်င္ည၊ ညၿပီးလွ်င္ေန႔ၿဖစ္ဧ။္။ သူ႔အလွည္႔ႏွင္႔သူ ေၿပာင္းလဲၿပီးေနရာ ယူထားၾကပါသည္။ သမုဒၵရာတိုင္းမွာလည္း အကန္႔အ သတ္ အပိုင္း အၿခားရွိဧ။္။ ကုန္းေၿမေတာင္တန္းမ်ားမွာလည္း အကန္႔အသတ္ရွိဧ။္။ အရႈံးမွာလည္းအကန္႔ အသတ္အပုိင္းအၿခားရွိပါသည္။ အရႈံးႏွင္႔ကန္႔သတ္မ်ဥ္း ဟိုဘက္မွာေအာင္ပြဲမုခ်ရွိေပသည္။ တစ္ဦးတည္း အထီးက်န္မႈမွလည္း မိမိကိုယ္ကိုက လြန္ေၿမာက္ေစႏုိင္ပါသည္။ အတက္ၿပီးလွ်င္ အက် ဆိုသည္မွာ ဓမၼတာၿဖစ္သလ္ို အက်ၿပီးအတက္ၿဖစ္လာမည္မွာလည္း မလြဲမေသြအမွန္တရားပင္။ တက္က် မႈ မ်ားမွ တည္ၿဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ေနထိုင္မႈတစ္ရပ္ကိုသာ ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာ ဆံုးမ၍ ေနထိုင္အပ္ေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လုူသားေတြရဲ႕ဘ၀ဟာတိုေတာင္းလြန္းလွပါတယ္..အသက္ေလးရလာေတာ႔လူေတြ အေၾကာင္းကို ပိုသိလာၿဖစ္တယ္...။ တခ်ိဳ႕က အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔တာေတာင္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြမာနေတြ ေဒါသ ေတြနဲ႔၀န္တိုၿခင္းေတြနဲ႔ မကင္းႏိ္ုင္ၾကဘူး..... တကယ္႔ အစစ္အမွန္ဆို တာဘာလဲ ဆိုတာ ကိုေမ႔ေနၾက တယ္.. မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ တန္ဖိုးကိုလည္း အေလးမထားဘဲအတၱကို ေရွ့တန္း တင္္လာၾကတယ္.. ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ႔ဗ်ာ..... တခါတေလက်ေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုဆန္းစစ္ မိပါ တယ္.. ရံဖန္ရံခါက်ေတာ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္႔အသိေတြက ေတာ္ေတာ္ လြတ္သြားတယ္... ကိုယ္႔ကိုယ္ ကုိိုၿပန္သိေအာင္လုပ္ရင္လုပ္.. ဒါမွမဟုတ္စာေတြဖတ္... ကိုယ္႔ထက္လူႀကီးသူမ... မိတ္ေဆြေတြရဲ႕အသိနဲ႕ သတိေပးမႈေတြကိုနာယူတဲ႔အခါမွ ၿပန္ထိန္းႏိုင္တာမ်ားတယ္... “တကယ့္သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ... အေတြ႔ အၾကံဳ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို သူနဲ႔အတူ ကိုယ္ၾကံဳေတြခဲ့ရဖူးတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ သူ႔ကို ကုိယ္ႏွစ္သက္မယ္။ တစ္ခါတေလမွာ သူ႔ကို ကိုယ္စိတ္ဆိုးမယ္။ ဘယ္လိုအေကာင္းအဆိုးမ်ဳိးပဲ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ပါေစ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႔ကိုသူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ ကိုယ္သတ္မွတ္ေသးတယ္၊ ကိုယ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းပါလို႔ သူက သတ္မွတ္ေသးတယ္ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္း အစစ္အမွန္ပဲ ”ကိုယ့္ဘ၀မွာ စိတ္တူကိုယ္တူ အျမဲေပါင္းသင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိလဲလို႔ လက္ ခ်ဳိး ေရတြက္ၾကည့္ဖူးပါသလား.. သူငယ္ခ်င္းဘ၀ ရဲ႕အဓိက လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ က နားလည္ေပးႏိုင္မႈ နဲ႔ သည္းခံ ၿခင္း ပဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္....

ယခု ကၽြန္ေတာ္ ဒီဘေလာ႔ေလးစလုပ္ၿဖစ္တာ ကလဲ သူငယ္ခ်င္း တစ္ ေယာက္ ရဲ႕ ဘေလာ႔ေလးကိုသြားသြားလည္ရင္း ကေနအေကာင္အထည္ေဖာ္ၿဖစ္တာပါ ... ဘေလာ႔ဆိုတဲ႔ ဒိုင္ယာယီေလး တစ္ခုဖန္တီးမယ္လို႔ ေတြးထားတာ တစ္ႏွစ္ရွိသြားပါၿပီ...။ အေၾကာင္းအမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ၿဖစ္မလာခဲ႔ေသးပါဘူး...။ ဒီ၂၀၁၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ကုိ စာေရးၿဖစ္ေအာင္တြန္းအားေပးတဲ႔ အဓိက အေၾကာင္းၾကီး ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းကလဲ စာေတြေရးၿဖစ္သလို... ၾကီးလာရင္လဲစာေရး မယ္လို႔ရည္ရြယ္ထား ခဲ႔မိပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္က လူ႔ဘ၀ မွာတန္ဖိုးအထားဆံုးက ေမတၱာတရား ပါပဲ..။ ဒါေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ ရဲ႕အစ ပ်ိဳး နိဒါန္းေလးကို ေရာင္းရင္းတို႔ အတြက္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရ စကားေလးပါးၿဖစ္တာပါ...။ ကၽြန္ေတာ္ခုအခ်ိန္ထိ ကိုယ္သိမွီသေလာက္ၾကံဳခဲ႔ရတဲ႔ သင္ခန္းစာေလးေတြ အေတြ႔အၾကံဳေလးေတြအရ တစ္ေယာက္ နဲ႔တစ္ ေယာက္ ေတြ႕ဆံု အတူရွိခ်ိန္ေတြမွာ တန္ဖိုးထား မႈေတြ ေလ်ာ႔လာတာေတြ႔ခဲ႔ၾကံဳခဲ႔ရပါတယ္..။ ပိုၿပီး တန္ ဖိုး ထားနားလည္ရမယ္႔အစား သည္းခံမႈေတြ ေလ်ာ႔လ်ဲလာပဲ ၿဖစ္တတ္ၾကပါတယ္...။ မလိုတဲ႔ေနရာ ေလးေတြ မွာ သူလဲလူသားတစ္ေယာက္ ကိုယ္လဲ သက္ရွိတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ေမ႔ထားၾကၿပီး ကိုၿဖစ္ခ်င္လိုခ်င္တဲ႔ အ တိုင္း တာကိုပဲ စဥ္းစားခဲ႔ၾကလို႔ပါ..။ တစ္ခါတေလ နားလည္မႈေလးေပးၿပီးခြင္႔ လြတ္တဲ႔ အၾကည္႔နဲ႔ ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ၿဖင္႔ အရာအားလံုးဟာ လွပေသသပ္ ေနမွာပါပဲ....။ မွတ္မွတ္ရရ လူေတြအမ်ားစုကို ပိုခ်စ္တတ္လာတာ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ (၂၀) ၿပည္႔ကစတာပါ...။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတာက ကာမတဏွာ မပါတဲ႔ ေမတၱာ စိတ္ကိုေၿပာတာပါ...။ လူေတြကိုအေကာင္းၿမင္ဘက္ကေန ပိုခ်စ္တတ္လာေလေလ မိတ္ေဆြအေပါင္း သင္းေေတြအတြက္ ကိုယ္ဟာ အသံုး၀င္တဲ႔ လူၿဖစ္လာပါၿပီ.... ကိုယ္ေနထိုင္တဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ ကို ေမတၱာဓာတ္နဲ႔အလွဆင္ေနသလိုပါပဲ... ေဆးေရာင္စံုေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားသလို ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးထား ဂရုၿပဳတဲ႔ စိတ္က အရာအားလံုးကုိခ်ိဳၿမိန္ လွပ ေစလာႏိုင္ပါတယ္...။ ကိုယ္႔ကုိယ္ကိုေက်နပ္ႏိုင္တဲ႔သူ ကိုယ္႕ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ လိုအပ္ေနတဲ႔သူၿဖစ္လာမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္…။ ခုကၽြန္ေတာ္႔ ဒိုင္ယာရီေလးမွာ အမ်ားဆံုးေရးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတာကေတာ႔ လူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ႔ လူေတြ အေၾကာင္း နဲ႔ ခံစားမႈစာစုေလးေတြပါ... သက္မဲ႔ ရုပ္၀တၳဳေတြတိုးတက္ေနတဲ႔ နည္းပညာေခတ္ၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ အားလံုးအမွီ ေၿပးလိုက္ေနရပါတယ္..။ တစ္ေန႔တာလႈပ္ရွားမႈေတြက ေေန အံ၀င္ခြင္္ က်မၿဖစ္မႈ ကို အေၿခခံၿပီး လူ႕စိတ္ေတြေၿပာင္းလဲတတ္ပါတယ္..။ ေၿပာင္းလဲ ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ေတြအတြက္ ထင္သလိုၿမင္သလို အားၿဖည္႔ အၾကံၿပဳရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ ဒိုင္ယာရီ ေက်ာက္ေဆာင္ေလး ကိုဖြင္႔ လွစ္လိုက္ရပါတယ္.........။